Before the Coffee Gets Cold. Tales from the Cafe

Tak jak przy poprzedniej części - nie zachwyciła mnie. Niby powinna być wzruszająca, ale nie jest. I denerwujące są te ciągłe powtórzenia, np. to, że przy każdym kliencie objaśniane są zasady, które czytelnik poznał już wcześniej.

Tak jak przy poprzedniej części - nie zachwyciła mnie. Niby powinna być wzruszająca, ale nie jest. I denerwujące są te ciągłe powtórzenia, np. to, że przy każdym kliencie objaśniane są zasady, które czytelnik poznał już wcześniej.

Godna kontynuacja. Jest wrażenie, że to po prostu więcej tego samego, co może trochę nudzić jak czyta się od razu po skończeniu "jedynki".


Dostajemy troszkę "lore", a stali bohaterowie stają się trochę bardziej z krwi i kości. Nowe historie są dość różne. Chyba są cięższe niż w 1. ale trzymają dobry poziom. Fajne wątki w tle. Jest też trochę więcej elementów humorystycznych. Nie przeszkadzają, a nawet o dziwo pasują do klimatu.

Godna kontynuacja. Jest wrażenie, że to po prostu więcej tego samego, co może trochę nudzić jak czyta się od razu po skończeniu "jedynki".


Dostajemy troszkę "lore", a stali bohaterowie stają się trochę bardziej z krwi i kości. Nowe historie są dość różne. Chyba są cięższe niż w 1. ale trzymają dobry poziom. Fajne wątki w tle. Jest też trochę więcej elementów...

Tom 2 z serii "Zanim wystygnie kawa" był dla mnie znacznie przyjemniejszą lekturą niż jej poprzednik. Pracownicy kawiarni nie wydawali się już tacy bezosobowi. Mimo, że historie podróżników w czasie są jedynie bajkowymi opowiastkami, przyjemnie się ich czyta. Książka nadal jest napisana dość chaotycznie, a imiona bohaterów mogłyby być bardziej urozmaicone - osobiście gubiłam się gdy cały rozdział byl złożony z bohaterów, których imiona zaczynały się na "K". W skrócie - książka idealna na jazdę komunikacją miejską do pracy ;)

Tom 2 z serii "Zanim wystygnie kawa" był dla mnie znacznie przyjemniejszą lekturą niż jej poprzednik. Pracownicy kawiarni nie wydawali się już tacy bezosobowi. Mimo, że historie podróżników w czasie są jedynie bajkowymi opowiastkami, przyjemnie się ich czyta. Książka nadal jest napisana dość chaotycznie, a imiona bohaterów mogłyby być bardziej urozmaicone - osobiście...

Drugi tom o kawoszach to niestety dokładnie to samo, co tom pierwszy. I o ile wcześniejszy czytało mi się świetnie, tutaj czułem wszechobecną wtórność. Być może byłoby lepiej, jakbym miał większą przerwę. A tak czyta się przyjemnie, szybko, ale to to samo, co w poprzedniczce. Trzeci tom może kiedyś. Jak już dobrze ta kawa wystygnie.

Drugi tom o kawoszach to niestety dokładnie to samo, co tom pierwszy. I o ile wcześniejszy czytało mi się świetnie, tutaj czułem wszechobecną wtórność. Być może byłoby lepiej, jakbym miał większą przerwę. A tak czyta się przyjemnie, szybko, ale to to samo, co w poprzedniczce. Trzeci tom może kiedyś. Jak już dobrze ta kawa wystygnie.

Recenzja
Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni
Tom 2

Zasada działania kawy i tego lokalu są takie same jak w Tomie pierwszym. Lecz po prostu są dodane 4 opowiadania, które poszerzają naszą wiedzę o nowych bohaterów jak i dowiadujemy się jak radzą sobie w życiu bohaterowie z tomu 1. Swoją przemianę również przeżywa stała pracowniczka kawiarni.

Skończyłam 3 opowiadania z myślą,że tym razem nie płakałam i co? W czwartym płakałam praktycznie na każdej kartce. 🤣🤣 Książka zachowała się niczym w tych memach założysz się? Przytrzymaj mi kartki.

Tym razem szybciej wgryzłam się w historię i cieszę się, że ją poznałam.

Recenzja
Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni
Tom 2

Zasada działania kawy i tego lokalu są takie same jak w Tomie pierwszym. Lecz po prostu są dodane 4 opowiadania, które poszerzają naszą wiedzę o nowych bohaterów jak i dowiadujemy się jak radzą sobie w życiu bohaterowie z tomu 1. Swoją przemianę również przeżywa stała pracowniczka kawiarni.

Skończyłam 3 opowiadania...

Z jakiegoś powodu podobała mi się dużo mniej niż pierwszy tom (który czytałam co prawda 2 lata temu). Mimo wszystko, jestem ciekawa kolejnej części.

Z jakiegoś powodu podobała mi się dużo mniej niż pierwszy tom (który czytałam co prawda 2 lata temu). Mimo wszystko, jestem ciekawa kolejnej części.

Książka bardzo mi się podobała. Czułam ten magiczny klimat małej kawiarni. Czytałam ją w ciężkim dla mnie momencie a mianowice kilka dni po odejściu z tego świata mojej kochanej mamy. Książke dostałam od mamy na Boże Nardodzenie. Myślę, że własnie dlatego czułam przesłanie z niej płynące: bliscy od nas odchodzą, lecz nie znaczy to że przestają nas kochać. Tematyka książki ze względu na wątki odchodzenia, straty może być ciężka. Dla mnie osoboście, jako osobie pogrążonej w żałobie dodała otuchy. A to właśnie jest zadaniem książki wpływać na nasze emocje.

Książka bardzo mi się podobała. Czułam ten magiczny klimat małej kawiarni. Czytałam ją w ciężkim dla mnie momencie a mianowice kilka dni po odejściu z tego świata mojej kochanej mamy. Książke dostałam od mamy na Boże Nardodzenie. Myślę, że własnie dlatego czułam przesłanie z niej płynące: bliscy od nas odchodzą, lecz nie znaczy to że przestają nas kochać. Tematyka książki...

Podobnie jak w pierwszej części mamy tutaj cztery historie o podróży w czasie. Tę część oceniam tak samo. Historie bardzo mi się podobały, ale mam jedno zastrzeżenie, które aż tak bardzo nie przeszkadzało mi w tym pierwszym zbiorze. Chodzi o to, że w każdym opowiadaniu mamy tutaj szczegółowo (nieraz po kilka razy) wyjaśnione zasady, na jakich opiera się podróż w czasie w kawiarni. W pewnym momencie jest to bardzo denerwujące i według mnie zbyteczne, ponieważ jest to drugi tom i w większości sięgną po niego osoby, które czytały pierwszą część. A nawet gdyby byli to czytelnicy nieznający tych historii to wystarczyłoby wyjaśnić tę zasady w pierwszym opowiadaniu.

Podobnie jak w pierwszej części mamy tutaj cztery historie o podróży w czasie. Tę część oceniam tak samo. Historie bardzo mi się podobały, ale mam jedno zastrzeżenie, które aż tak bardzo nie przeszkadzało mi w tym pierwszym zbiorze. Chodzi o to, że w każdym opowiadaniu mamy tutaj szczegółowo (nieraz po kilka razy) wyjaśnione zasady, na jakich opiera się podróż w czasie w...

Jestem bardzo zawiedziona. Czytałam same dobre opinie, jest popularna, czytał ją chyba każdy. Ale jakoś nie przypadła mi do gustu. Pomysł jest świetny, ale historia jest zagmatwana, ma za dużo postaci i niektóre rozdziały są nudne. Może w innych częściach jest coś więcej wyjaśnione o magicznych właściwościach kawiarni i wiadomo, skąd się te zasady wzięły.

Jestem bardzo zawiedziona. Czytałam same dobre opinie, jest popularna, czytał ją chyba każdy. Ale jakoś nie przypadła mi do gustu. Pomysł jest świetny, ale historia jest zagmatwana, ma za dużo postaci i niektóre rozdziały są nudne. Może w innych częściach jest coś więcej wyjaśnione o magicznych właściwościach kawiarni i wiadomo, skąd się te zasady wzięły.

Naprawdę podobała mi się pierwsza część. A teraz bardzo się męczyłam aby skończyć. Może pomysł się zużył...

Naprawdę podobała mi się pierwsza część. A teraz bardzo się męczyłam aby skończyć. Może pomysł się zużył...